تسهیلات ادوات کشاورزی در محاق
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۱۸۱۸۶
به گزارش خبرنگار مهر، مجموع تراکتورهای کشور تا پایان سال ۱۴۰۱، ۵۸۹ هزار دستگاه است که از این عدد ۳۰۶ هزار دستگاه یعنی حدود ۵۲ درصد، عمر بالای ۱۳ سال دارد. تراکتورهای فرسوده فقط در یک قلم محصول کشاورزی، غلات، تقریباً ۲۱ میلیون تن سالانه ضایع میشود. اگر فقط یک درصد تلفات این بخش کاهش یابد، با قیمت میانگین ۱۵ هزار تومان، تقریباً ۳ هزار میلیارد تومان (همت) صرفهجویی میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همچنین خسارتهای تخمین زده شده در تراکتورهای سبک و نیمه سنگین که با توجه به مصرف سوختها است و از طریق موتور قابل پیگیری است، عدد بزرگی است. ماشینهای کشاورزی علاوه بر آن چون از توان کششی استفاده میکنند تلفات یا افزایش سوخت ناشی از فرسودگی سیستم انتقال توان هم تأثیر مستقیم در افزایش سوخت دارد؛ البته متأسفانه مطالعه ویژه و قابل استنادی در مورد ماشینهای کشاورزی و تأثیر فرسودگی بر افزایش مصرف سوخت انجام نشده است. بررسیهای کارشناسی نشان داده متوسط سوخت تراکتورهای سبک تقریباً ۲ لیتر در ساعت و نیمه سنگین ۲.۴ لیتر در ساعت است که یک برآورد کارشناسی نشان داده تقریباً ۴۰۲ میلیون لیتر سوخت اضافه ناشی از فرسودگی در این ماشین آلات مصرف میشود. خسارت مالی ناشی از این میزان سوخت اضافه با مبلغ هر لیتر ۳۵۰ تومان عددی بین ۱۴۰ تا ۱۵۰ میلیارد تومان در سال است. این بخشی از سخنان محسن خلج، سرپرست معاونت سرمایه گذاری و نظامهای بهره برداری مرکز توسعه مکانیزاسیون و صنایع کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی بود که در بخش اول این گفتوگو آمد. ادامه گفتوگو را با هم میخوانیم.
بر اساس اظهارنظری که نماینده وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) درباره بازار تقاضا دارند، وزارت جهاد اعلام میکند عرضه کم است اما وزارت صمت عنوان میکند تولید بر اساس نیاز داخل است اما نیاز غیرواقعی، آمار بازار تقاضا را افزایش داده است. آیا آنچه به عنوان بازار تقاضا وجود دارد مازاد نیاز بخش کشاورزی است؟
بر اساس آخرین اطلاعی که در دست است، به تازگی در سند امنیت غذایی، هدف افزایش ضریب سطح مکانیزاسیون در پایان سال ۱۴۱۱ خورشیدی، سه اسب بخار در هکتار برآورد و ابلاغ شده است. یعنی برنامه وزارت جهاد کشاورزی سالی یک دهم اسب بخار برای افزایش اسب بخار ماشین آلات مورد استفاده در این حوزه باید دیده شود. کشور حدود ۳۰۶ هزار تراکتور با عمر بیش از ۱۳ سال دارد. اگر قرار باشد در یک برنامه ۵ ساله این آمار با ماشین آلات جدید جایگزین شوند به سالی ۶۰ هزار تراکتور نیاز است. اگر برنامه ۱۰ ساله باشد سالانه تقریباً باید ۳۰ هزار تراکتور فقط برای نوسازی اختصاص یابد. این استدلال وزارت صمت را هم رد نمیکنم؛ شاید برخی از تقاضاها ناشی از شرایط اقتصادی کشور باشد.
در مجموع اگر قرار باشد به نوسازی ناوگان فرسوده حوزه کشاورزی پرداخت و ماشین آلات را ارتقا دهیم، نیاز کشور بیش از ظرفیتی است که در تولید داخل داریم، به ویژه محصولات که عرضه میشود غالباً تراکتورهای متوسط هستند. اگر تیراژ تولید انواع مدلهای تراکتورسازی با توجه به محصولات داخلی را بررسی کنیم، میبینیم در بخش تراکتورهای سنگین کمبود وجود دارد. متقاضی این تراکتورها زیاد است و ظرفیت تولید با آمار متقاضی همخوانی ندارد، در نتیجه این اختلاف منجر به افزایش قیمت در بازار شده است. ضمن احترام به نظر وزارت صمت، به هر حال ما متولی این هستیم که نیاز بازار را پاسخ دهیم. بازار خودرو و وضعیت آن مثال خوبی برای روشن کردن وضعیت بازار تراکتور است. ممکن است تقاضای موجود بازار خودرو تا چند وقت پیش احساس میشد مصنوعی است، اما به هر حال باید به این نیاز پاسخ داد؛ هر بار قیمتها به صورت نجومی بالا رفت و غیرقابل کنترل شد تا اینکه موضوع واردات خودروهای کارکرده از طریق مجلس شورای اسلامی مطرح شد. شاهد بودیم که این مساله چقدر بر بازار خودرو تأثیرگذار بود.
نمیتوان منکر وضعیت موجود ماشین آلات کشاورزی از جمله تراکتور بود. ضروری است دلایل را پیگیری و رفع کنیم نباید از زیر بار پاسخ به نیاز بازار فرار کرد. ضروری است با افزایش تیراژ، ارتقا کیفیت، تناسب تولید متناسب با نیاز، بازار را مهار کرد؛ وگرنه مشکل دامن زده شده و همه را درگیر میکند.
وزارت صمت عنوان میکند صف طولانی انتظار برای دریافت تراکتور مربوط به قدرت اقتصادی کشاورزان و میزان تسهیلات تخصیص داده شده است. نظر شما در این خصوص چیست؟
چند سال تسهیلات پرداخت نشد مانند سال ۱۴۰۰ اما محصولات تراکتورسازی نقدی به فروش رسید. البته ما هیچ محدودیتی در پرداخت تسهیلات نداریم زیرا سیاست ما تأمین نیاز کشاورزان است. اگر کشاورز به تسهیلات نیاز داشته باشد پیگیری میکنیم و وصول میشود. اگر تا امروز مشکلاتی وجود داشته به دلایل محدودیتهای خود ایجادشده در مسیر پرداخت تسهیلات بوده که یکی از آنها قیمت تراکتورها است.
بر اساس ابلاغیهای که از سوی وزارت صمت و سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان به وزارت جهاد کشاورزی و بانک کشاورزی ابلاغ شد، ملاک پرداخت تسهیلات، داشتن پیش فاکتور و صدور پیش فاکتور با قیمت ثبت شده در سامانه ۱۲۴ است. یعنی مرکز مکانیزاسیون و صنایع کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی و بانک کشاورزی مکلف به تبعیت از قیمت سامانه ۱۲۴ هستند. نزدیک به ۲ سال است که تراکتورسازی افزایش قیمت دارد اما نرخ فروش آن با قیمتهای ثبت شده در سامانه ۱۲۴ اختلاف داشته و متفاوت است. جلسات متعددی با وزارت صمت و سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان هم برگزار شد که بتوان بر سر قیمت محصولات توافق شود و در سامانه، نرخها به روز بارگذاری شود. چند هفته پیش بود که سازمان حمایت، قیمت محصولات تراکتورسازی را اعلام کرد اما هنوز پیش فاکتورهای صادر شده شرکت با قیمتهای سامانه انطباق نداشته و قیمتهای جدید در سامانه ۱۲۴ بارگذاری نشده است (تا زمان این گفتوگو هنوز ثبت نشده بود).
قیمت انواع تراکتور از سوی سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان تعیین میشود و قیمت دستوری دارد؟
قیمت دستوری ندارد اما شرکتهای تولیدکننده مکلف شدند قیمت خود اظهاری خود را در سامانه ۱۲۴ در بخش ماشینهای کشاورزی ثبت کنند. این قیمتها با آنچه هنگام فروش اعلام میشود متفاوت بوده که ممکن است در تراکتور اینگونه نباشد اما در ادوات دیگر، قیمت یک محصول در جاهای مختلف متفاوت بوده و این مساله در پرداخت تسهیلات اشکالاتی به وجود آورده و نظارت را دچار اختلال میکند.
با تمام تنشهایی که در ۶ ماهه نخست سال وجود داشت، بالاخره سازمان حمایت اجازه داد که تولیدکنندگان قیمت محصولات را به شکل خود اظهاری در سامانه ۱۲۴ ثبت کنند از جمله شرکت تراکتورسازی و کمباین سازی. جلسهای هم با حضور رئیس مرکز توسعه مکانیزاسیون، رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی و همکاران بانک کشاورزی برگزار و تلاش شد که سهم پرداخت تسهیلات نسبت به آورده متقاضی افزایش یابد. در حال حاضر نسبت این نرخ در ادوات ۲۰ به ۸۰ است؛ ۲۰ درصد آورده متقاضی و ۸۰ درصد تسهیلات برای ماشینهای کشاورزی. توافقی هم با شرکت تراکتورسازی شد که سهم آورده را بیشتر کند و فکر میکنم روی حدود ۳۰ درصد توافق شد.
اما مشکل اساسی در فروش تراکتور و پرداخت تسهیلات مربوط به آن، صرفاً عدم انطباق پیش فاکتورهای صادر شده با قیمتهای ثبت شده در سامانه ۱۲۴ است. اگر این چالش رفع شود وزارت جهاد کشاورزی محدودیتی برای پرداخت تسهیلات تراکتور ندارد.
پس این صفهای طولانی که گاهی عنوان میشود بیش از ۴ سال زمان نیاز است تا یک کشاورز تراکتور خود را دریافت کند به چه چیزی بر میگردد؟
به همان چیزی که قبلاً عنوان شد؛ به تقاضای بازار و تولید که با هم همخوانی ندارد. وزارت جهاد کشاورزی به سامانهای که متقاضیان در آن ثبت نام میکنند دسترسی ندارد اما همان طور که گفتم بر اساس برخی گزارشها حتی این تقاضا در مقطعی به ۸۰ هزار نفر هم رسید.
در چند سال اخیر که تولید به نسبت رشد داشت تیراژ تولید به ۲۰ تا ۲۵ هزار دستگاه در سال رسیده است. اما با آمار ۵۰ هزار متقاضی فاصله دارد. بنابراین صف طولانی انتظار برای دریافت تراکتور به عدم تناسب عرضه و تقاضا در بازار بر میگردد. هنگامی که تقاضای بازار نسبت به عرضه بیشتر باشد منجر به نوبت دهی میشود.
کد خبر 5994413 فاطمه امیر احمدیمنبع: مهر
کلیدواژه: تسهیلات بانکی سامانه124 قیمت تراکتور وزارت راه و شهرسازی بورس واردات خودرو ایران ترکیه بازار سرمایه وزارت نفت آخرین قیمت سکه و طلا عراق بازار سهام گمرک ایران قیمت طلا سازمان هواشناسی کشور وزارت جهاد کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی ماشین های کشاورزی پرداخت تسهیلات سامانه ۱۲۴ سازمان حمایت ماشین آلات وزارت صمت قیمت ها بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۱۸۱۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زیر پوست بازار «رحم اجارهای» در ایران
فرارو- بازار فروش اعضا و اجاره رحم بار دیگر داغ شده است، اما اینبار ابعادی بزرگتری دارد. ماجرا از این قرار است که فرد از فرط نداری ناچار به فروش رحم خود میشود -که حالا قیمت آن که تا همین چند سال قبل ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان بود- با افزایش چشمگیری آنطور که برخی رسانهها اذعان دارند به ۴۰۰ تا ۹۰۰ میلیون تومان رسیده است.
به گزارش فرارو، در این میان، گاهی هم این پول نیامده به دست همسر فرد میرسد که ناتوان از گذران زندگی این مبلغ را صرف درمان یکی از زخمهای خانواده میکند. البته ناگفته نماند که این بازار پرسود فقط در ایران رونق نگرفته و اندازه بازار جهانی آن هم قابل تامل است.
از تعریف علمی تا قیمت رحم اجارهایاین روزها بار دیگر اعداد و ارقام بازار رحم اجارهای دهان به دهان میچرخد؛ حتی پرتکرارتر از گذشته. بنابراین، ابتدا بیاییم تعریفی علمی از عبارت «رحم اجارهای» داشته باشیم. رحم اجارهای روشی برای تولیدمثل است که طی فرآیند آن جنین حاصل از تخمک و اسپرم یک زوج به دلیلی که ناتوانی خوانده میشود، در رحم شخص سوم کاشته شده، تا زمانی که نوبت زایمان فرابرسد. پس از زایمان هم نوزاد به زوج سپرده میشود و فردی که میزبان جنین بود، در ازای این کار خود مبلغی را دریافت میکند.
اما اگر از این تعاریف علمی بگذریم و به دنبال پاسخ برای این پرسش باشیم که چرا بازار رحم اجارهای داغ شده است؟ باید گفت آنگونه که از شمایل کلی اقتصاد ایران معلوم است، دلیل میزبان جنین برای انجام چنین کاری چیزی جزء ناتوانی مالی نیست. اگر میزبان جنین دارای همسر باشد، معمولا این پول به دست او میرسد تا یا سرپناهی برای خانواده فراهم کند یا کار و کاسبی راه بیاندازد.
حالا سوال این است که مبلغ رحم اجارهای چقدر است که برخی را به این کار وا میدارد؟ در پاسخ باید گفت مبلغ این کار که در سال ۹۹ حدود ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان بود و در سال گذشته به حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان رسید، حالا رسانه تجارت نیوز مدعی شده به ۴۰۰ تا ۹۰۰ میلیون تومان رسیده است. دستمزدی برای ۹ ماه که با حداقل دستمزد حدود هفت میلیون تومانی تعیین شده توسط شورای عالی کار برای سال جاری، برای خیلیها وسوسهبرانگیز است؛ آن هم در شرایطی که حمایتهای دولتی یا اموری از قبیل گرفتن وام یا مبلغشان ناچیز است یا نیاز به ماندن در صف برای زمانی طولانی دارد. در این بین، از پولی که به دست واسطهها هم میرسد نباید غافل ماند. پارسال تعدادی از رسانهها این مبلغ را پنج تا ۱۰ میلیون تومان عنوان کرده بودند.
چرا زوجهای جوان رحم اجاره میکنند؟سوی دیگر ماجرا زوجهایی ایستادهاند که یا قادر به بچهدار شدن نیستند یا شاید به دلیل اینکه زن خانواده راضی به برهم خوردن تناسب اندام خود نیست، به سمت اجاره رحم میروند. با جستوجویی ساده میتوان دریافت که اگر زوجی رحم زن جوانی را اجاره کنند؛ به اضافه سایر هزینههای جانبی از آزمایش و سونوگرافی گرفته تا دستمزد واسطه چیزی حدود ۵۰۰ میلیون تومان باید هزینه کنند. البته ناگفته نماند که این مبلغ منهای هزینه اسپرم یا تخمک است.
همچنین، باید به این نکته هم اشاره داشت که برخی از زوجهای جوان علت مراجعه به دلالان را معطل نشدن در صف دیگری در کنار هزاران صف در بازارهای ایران میدانند.
قوانین بازار رحم چگونه است؟اما قوانین بازار اجاره رحم چگونه است؟ آنهایی که این تجربه را از سر گذراندهاند، میگویند قوانین آن شبیه بازار فروش اعضای بدن است. سن و وضعیت سلامتی از اهمیت بالایی برخوردار است و تعیین کننده قیمت. داشتن یک یا دو فرزند سالم امتحانی است که اگر میزبان جنین از آن سربلند بیرون آید، در مرحله بعد نوبت به آزمایشها میرسد. بعد هم یک قرارداد محضری بسته میشود، بخشی از پول دریافت شده و با پایان گرفتن آزمایشها، جنین وارد رحم اجارهای میشود و باقی ماجرا.
اندازه بازار جهانی رحم اجارهای چقدر است؟هرچند بازار رحم اجارهای در ایران به دلایلی که در بالا ذکر آن رفت، داغ شده است، اما این موضوع تنها مختص کشور ما نیست. یک مقاله نشان میدهد که اندازه بازار جهانی رحم اجارهای در سال ۲۰۲۱ برابر با ۱۶۸.۴۵ میلیون دلار بود و انتظار میرود تا سال ۲۰۲۷ به ۲۵۹.۱۸ میلیون دلار برسد.
اما در این بین کدام مناطق پیشتاز بازار رحم اجارهای هستند؟
در آمریکای شمالی (ایالات متحده، کانادا و مکزیک)، اروپا (آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، روسیه و ترکیه)، آسیا و اقیانوسیه (چین، ژاپن، کره، هند، استرالیا، اندونزی، تایلند، فیلیپین، مالزی و ویتنام)، آمریکای جنوبی (برزیل، آرژانتین، کلمبیا) و در خاورمیانه و آفریقا (عربستان سعودی، امارات، مصر، نیجریه و آفریقای جنوبی) نیز واکنشها بالا گرفته است.
واکنشهای کاربراناز این حرفها که بگذریم، موضوع رحم اجارهای همواره از جمله موضوعاتی بوده که تا خبر از قیمت جدیدی از آن رسانهای میشود، موج گستردهای از واکنشها را هم به دنبال خود میکشد. اگر سری به شبکه اجتماعی توییتر بزنیم؛ تعدادی از این واکنشها جلب توجه میکنند:
کاربری به زبان طنز نوشته است: «رحم اجارهای ۴۰۰ تا ۹۰۰! خوبهها بهتر از بیپولیه.»
دیگری گفته: «مال همینه مایهدارها تمایلی به بچهدار شدن ندارن و دنبال رحم اجارهای هستند.».
اما شخص دیگری این موضوع را از زاویه مشکلاتی که برای یک زن به همراه دارد، دیده و نوشته است: «چون از عوارض و مشکلات اجتماعی و حقوقی رحم اجارهای بیخبرید و تنها پولش رو میبینید ضعف جسمانی زن بودن رو هم در نظر داشته باشید.»
دیگری هم میگوید: «ولی خانمهایی که رحم اجارهای قبول میکنند وقتی بچه به دنیا میآید چطور ازش جدا میشن خیلی سخته فکر کنم.»
واکنشها به موضوع رحم اجارهای تا حدی بوده که پای آن به حوزه سینما هم باز شده. «هماتوم» یک فیلم کوتاه در این باره است که علی رفتاری، سازنده آن حین گفتگو با روزنامه شرق اطلاعات جالبی را در این زمینه ارائه میکند. او به این موضوع مهم اشاره میکند که، چون دوندگی فرزندخواندگی بالاست، عدهای در نهایت به رحم اجارهای روی میآورند.
این کارگردان به کسب درآمد پزشکان و نقش واسطهگری آنها نیز اشاره میکند. رفتاری در این باره گفته است: «در واقع بین یک زن و شوهر که مشکل باروری دارند با زنی که مشکل مالی دارد به نوعی واسطهگری اتفاق میافتد و مسلما به راهی برای کسب درآمد پزشکان تبدیل شدهاست.»
عدهای بر این باورند که با توجه به برآوردها از وضعیت اقتصاد ایران و سقوط خانوارهای بیشتری به سمت فقر، پیشبینی میشود بازار رحم اجارهای تا پایان سال داغتر و قیمتها با سرعت بیشتری رشد کنند و بنابراین لازم است نظارت بیشتری برای جلوگیری از سوءاستفاده دلالان از این بازار اعمال شود.